«Η αμφιθυμική στάση του ανθρώπου, ειδικότερα απέναντι στο σκύλο, που αποτελεί το συμβολικό ρόλο του αρχέτυπου αφοσίωσης, οφείλεται στο γεγονός ότι ξυπνάει/ενεργοποιεί στο υποσυνείδητό μας μνήμες της παιδικής ηλικίας και της σχέσης με τους γονείς μας και μαζί και τις εντάσεις που αναπτύσσονται κατά τη διαδικασία ενηλικίωσης και αποχωρισμού», κατά την πολιτιστική ανθρωπολόγο Constance Perrin. Όπως σημειώνει πάντως η έρευνα, το ποσοστό 25% του γενικού πληθυσμού που δεν χαρακτηρίζει τα περιστατικά κακοποίησης και δηλητηρίασης των ζώων συντροφιάς ως εγκληματική ενέργεια που χρήζει αυστηρής τιμωρίας κρίνεται ως υψηλό. Η διεθνής πρακτική και εμπειρία συνδέει την ανοχή σε αυτές τις συμπεριφορές με την ανοχή και σε άλλες βίαιες συμπεριφορές που σχεδόν πάντα έχουν αποδέκτες ανθρώπινα όντα.
Σημειώνεται πως η παρούσα προσέγγιση αφορά στην ενεργητική μορφή κακοποίησης και όχι στην παθητική. Η παθητική κακοποίηση είναι φαινόμενο που συναντά κανείς συχνά στη χώρα μας. Τα βαθιά κίνητρα που οδηγούν τους ανθρώπους σε συμπεριφορές ενεργητικής και παθητικής κακοποίησης αφορούν κυρίως σε ελλείμματα παιδείας, γνώσης και σεβασμού απέναντι στα ζώα. Η διερεύνηση όλων των παραπάνω αποτελούν αντικείμενο αυτοτελούς έρευνας προκειμένου να διευκρινιστούν, στο βαθμό όπου αυτό είναι εφικτό, τα ποσοτικά χαρακτηριστικά των φαινομένων.
211 0127672
Γρ. Ξενοπούλου 3, 15451, 
