Ο μικροοργανισμός πολλαπλασιάζεται μέσα στα λευκοκύτταρα του αίματος και στη συνέχεια προκαλεί αιμορραγίες, καταστροφή των αιμοπεταλίων, αλλά και των λευκών αιμοσφαιρίων, οπότε έχουμε και βακτηριακές μολύνσεις.

Η θεραπεία διακρίνεται σε αιτιολογική και σε συμπτωματική- υποστηρικτική. Με άλλα λόγια για την αντιμετώπιση των μικροοργανισμών που προκαλούν τη νόσο χρησιμοποιείται η δοξυκυκλίνη ή εναλλακτικά η μινοκυκλίνη.

Ένα ακόμα θεραπευτικό σχήμα μπορεί να στηριχτεί στη διπροπιονική ιριδοκράμβη που χορηγείται με ενδομυικές ενέσεις και μάλιστα δίνει πολύ καλά αποτελέσματα (ίαση σε ποσοστό 84%). Η συμπτωματική αγωγή εφαρμόζεται κυρίως στη βαριά μορφή της χρόνιας φάσης της ερλιχίωσης.

Συγκεκριμένα, μπορεί να απαιτηθεί η χορήγηση ορών για την αφυδάτωση ή και μεταγγίσεις αίματος. Εξαιτίας της καταστροφής των αιμοποιητικών κυττάρων πολλές φορές απαιτείται διέγερση του μυελού των οστών με αναβολικά φάρμακα όπως η ναδρολόνη. Για τον ίδιο λόγο μπορεί να απαιτηθεί η χορήγηση κορτικοστεροειδών ή και βινκριστίνης.

Πηγή: https://health.in.gr/
Κτηνιατρικά